የሌኒንግራድ እገዳ (አሁን ሴንት ፒተርስበርግ) ከጥር 8 ቀን 1941 እስከ ጃንዋሪ 27 ቀን 1944 ድረስ ቆየ ፡፡ ከ “መሬት” ዕርዳታ ለማግኘት ብቸኛው መንገድ ለጠላት አየር መንገድ ፣ ለመሣሪያና ለጦር መርከቦች ክፍት የሆነው ላዶጋ ሐይቅ ነበር ፡፡ የምግብ እጥረት ፣ አስቸጋሪ የአየር ሁኔታ ፣ የማሞቂያ እና የትራንስፖርት ስርዓቶች ችግሮች እነዚህን 872 ቀናት ለከተማው ነዋሪዎች ገሃነም አደረጉት ፡፡
መመሪያዎች
ደረጃ 1
ጀርመን እ.ኤ.አ. ሰኔ 22 ቀን 1941 በሶቭየት ህብረት ላይ ጥቃት ከሰነዘረ በኋላ የጠላት ወታደሮች ወዲያውኑ ወደ ሌኒንግራድ ተዛወሩ ፡፡ በ 1941 የበጋው መጨረሻ እና በመኸር መጀመሪያ ከቀሪው የሶቪዬት ህብረት ጋር ሁሉም የትራንስፖርት መንገዶች ተቆረጡ ፡፡ መስከረም 4 ቀን በየቀኑ የከተማዋን ድብደባ ተጀመረ ፡፡ እ.ኤ.አ. በመስከረም 8 ቀን የ “ሰሜን” ቡድን ወታደሮች የኔቫን ምንጭ ወሰዱ ፡፡ ይህ ቀን የማገጃው መጀመሪያ ተደርጎ ይወሰዳል ፡፡ ለ “የዙሁኮቭ የብረት ፈቃድ” (እንደ ታሪክ ጸሐፊው ጂ ሳሊስበሪ አባባል) የጠላት ጦር ከከተማው ከ4-7 ኪሎ ሜትር ርቆ እንዲቆም ተደርጓል ፡፡
ደረጃ 2
ሂትለር ሌኒንግራድ ከምድር ገጽ መጥፋት አለበት የሚል እምነት ነበረው ፡፡ ከተማዋን በጠበቀ ቀለበት እና ያለማቋረጥ በ shellል እና በቦምብ እንዲከበብ ትእዛዝ ሰጠ ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ አንድ የጀርመን ወታደር በተከበበው በሌኒንግራድ ግዛት ውስጥ መግባት አልነበረበትም ፡፡ በጥቅምት-ኖቬምበር 1941 በከተማ ውስጥ በርካታ ሺዎች ተቀጣጣይ ፈንጂዎች ተጣሉ ፡፡ አብዛኛዎቹ ወደ ምግብ መጋዘኖች ይሄዳሉ ፡፡ በሺዎች የሚቆጠሩ ቶን ምግብ ተቃጥሏል ፡፡
ደረጃ 3
በጥር 1941 በሌኒንግራድ ወደ 3 ሚሊዮን የሚጠጉ ነዋሪዎች ነበሩ ፡፡ በጦርነቱ መጀመሪያ ላይ ከሌላ ሪublicብሊኮች እና የዩኤስኤስ አር ክልሎች የመጡ ቢያንስ 300 ሺህ ስደተኞች ወደ ከተማዋ መጡ ፡፡ በመስከረም 15 ቀን በምግብ ራሽን ካርዶች ላይ ምግብ የማውጣት ደንቦች በጣም ቀንሰዋል ፡፡ እ.ኤ.አ ኖቬምበር 1941 ረሃብ ተጀመረ ፡፡ ሰዎች በአካል ድካም እየሞቱ በሥራ እና በከተማ ጎዳናዎች ላይ ራስን መሳት ጀመሩ ፡፡ በመጋቢት 1942 ብቻ በርካታ መቶ ሰዎች በሰው በላ ሰው ጥፋተኛ ተብለዋል ፡፡
ደረጃ 4
ምግብ ወደ ከተማው በአየር እና በላዶጋ ሐይቅ ተላል alongል ፡፡ ሆኖም ፣ በዓመቱ ውስጥ ለብዙ ወራቶች ሁለተኛው መንገድ ተዘግቶ ነበር-በመኸር ወቅት ፣ ስለዚህ መኪናው መኪኖችን ለመቋቋም የሚያስችል በረዶ ጠንካራ ነበር ፣ እናም በፀደይ ወቅት ፣ በረዶ እስኪቀልጥ ድረስ ፡፡ የላዶጋ ሐይቅ ያለማቋረጥ በጀርመን ወታደሮች ይመታ ነበር።
ደረጃ 5
በ 1941 የፊት መስመሩ ተዋጊዎች በየቀኑ 500 ግራም ዳቦ ይቀበላሉ ፣ አቅም ያለው ህዝብ ለሌኒንግራድ መልካም ሥራ - 250 ግራም ፣ ወታደሮች (ከፊት መስመሩ አይደለም) ፣ ልጆች ፣ አዛውንቶች እና ሰራተኞች - 125 ግራም እያንዳንዳቸው ከቂጣ በስተቀር በተግባር ምንም አልተሰጣቸውም ፡፡
ደረጃ 6
በከተማ ውስጥ የሰራው እና በዋናነት በጎዳና ውሃ ማሞቂያዎች ምክንያት የውሃ አቅርቦት አውታረመረብ አካል ብቻ ነው ፡፡ በተለይ እ.ኤ.አ. ከ1941-1942 (እ.ኤ.አ) ክረምት ለሰዎች በጣም ከባድ ነበር ፡፡ በታህሳስ ውስጥ ከ 52 ሺህ በላይ ሰዎች ሞቱ ፣ በጥር - ፌብሩዋሪ - ወደ 200 ሺህ ገደማ ፡፡ ሰዎች የሞቱት በርሃብ ብቻ ሳይሆን በብርድ ነው ፡፡ የቧንቧ ፣ የማሞቂያ እና የፍሳሽ ማስወገጃ ተቋርጧል ፡፡ ከጥቅምት 1941 ጀምሮ አማካይ የቀን የሙቀት መጠን 0 ዲግሪ ነው ፡፡ በግንቦት 1942 የሙቀት መጠኑ ከዜሮ በታች ብዙ ጊዜ ወደቀ ፡፡ የአየር ንብረት ክረምቱ 178 ቀናት ማለትም ለ 6 ወር ያህል ቆየ ፡፡
ደረጃ 7
በጦርነቱ መጀመሪያ ላይ በሌኒንግራድ 85 ወላጅ አልባ ሕፃናት ተከፈቱ ፡፡ በየወሩ እያንዳንዳቸው 30 ሺህ ሕፃናት 15 እንቁላል ፣ 1 ኪሎ ግራም ስብ ፣ 1.5 ኪሎግራም ሥጋ እና ተመሳሳይ የስኳር መጠን ፣ 2 ፣ 2 ኪሎ ግራም እህሎች ፣ 9 ኪሎ ግራም ዳቦ ፣ አንድ ፓውንድ ዱቄት ፣ 200 ግራም የደረቀ ይመደባሉ ፡፡ ፍራፍሬ ፣ 10 ግራም ሻይ እና 30 ግራም ቡና … የከተማው አመራሮች በረሃብ አልተሰቃዩም ፡፡ በስሞሊ ካንቴንት ውስጥ ባለሥልጣናት ካቪያር ፣ ኬኮች ፣ አትክልቶች እና ፍራፍሬዎችን መውሰድ ይችሉ ነበር ፡፡ በየቀኑ በፓርቲ ውስጥ በሚገኙ የመፀዳጃ ክፍሎች ውስጥ ካም ፣ በግ ፣ አይብ ፣ ቤይካክ እና ኬኮች ይሰጡኝ ነበር ፡፡
ደረጃ 8
በምግብ ሁኔታ ውስጥ መታጠፉ የመጣው በ 1942 መጨረሻ ላይ ብቻ ነበር ፡፡ በዳቦ ፣ በስጋ እና በወተት ኢንዱስትሪዎች ውስጥ የምግብ ተተኪዎች ጥቅም ላይ መዋል ጀመሩ-ሴሉሎስ ለዳቦ ፣ አኩሪ አተር ፣ አልቡሚን ፣ የእንስሳት የደም ፕላዝማ ለስጋ ፡፡ የተመጣጠነ እርሾ ከእንጨት መሥራት ጀመረ ፣ ቫይታሚን ሲ ደግሞ የተገኘው ከኮንፌር መርፌዎች መረቅ ነው ፡፡
ደረጃ 9
ከ 1943 መጀመሪያ ጀምሮ ሌኒንግራድ ቀስ በቀስ ተጠናከረ ፡፡ የጋራ አገልግሎቶች ሥራቸውን ቀጠሉ ፡፡ በከተማዋ ዙሪያ የሶቪዬት ወታደሮችን በድብቅ ማሰባሰብ ተደረገ ፡፡የጠላት ድብደባ ጥንካሬ ቀንሷል ፡፡
ደረጃ 10
እ.ኤ.አ. በ 1943 ኢስክላ ኦፕሬሽን ተካሄደ ፣ በዚህ ምክንያት የትኛው የጠላት ጦር ከዋና ኃይሎች ተቆርጧል ፡፡ ሽሊሰርበርግ እና የደቡባዊው የላዶጋ ሐይቅ ዳርቻ ነፃ ወጥተዋል ፡፡ በባህር ዳርቻው ላይ “የድል ጎዳና” ታየ-አውራ ጎዳና እና የባቡር መንገድ ፡፡ በ 1943 ከተማዋ 800 ሺህ ያህል ነዋሪ ነበረች ፡፡
ደረጃ 11
እ.ኤ.አ. በ 1944 የጃንዋሪ ነጎድጓድ እና የኖቭጎሮድ-ሉጋ የጥቃት ዘመቻ የተከናወነ ሲሆን ይህም ሌኒንግራድን ሙሉ በሙሉ ነፃ ለማውጣት አስችሏል ፡፡ እገዳው ለማንሳት ክብር በጥር 27 ቀን 20 ሰዓት ላይ በከተማው ውስጥ ርችቶች ተካሂደዋል ፡፡ 24 ቮሊዎች ከ 324 የመትረየስ ክፍሎች ተተኩሰዋል ፡፡ በእገዳው ወቅት በጠቅላላው ሁለተኛው የዓለም ጦርነት ወቅት በአሜሪካ እና በእንግሊዝ ጦር ውስጥ ከሌኒንግራድ የበለጠ ሰዎች ሞተዋል ፡፡