ዛሬ “ኩንታል” የሚለው ቃል ብዙውን ጊዜ የማንኛውም ክስተት ዋና ፍሬ ነገር ፣ ዋና ትርጉሙ ነው ፡፡ ግን አንዴ ይህ ቃል ትንሽ ለየት ያለ ትርጉም ካለው ፡፡
ከላቲን የተተረጎመው የቁርአን ቃል የሚለው ቃል በቃል ትርጉሙ “አምስተኛው ማንነት” ማለት ነው ፡፡ ከ “አምስተኛው” ጋር በተያያዘ በጥንታዊ ፍልስፍና ውስጥ የነበረውን የአለምን ሀሳብ ብናስታውስ አንድ ሰው መረዳት ይችላል ፡፡
በጥንታዊ ፍልስፍና ውስጥ ቁንጮ
የጥንት ግሪካዊው ፈላስፋ ኢምፔክለስ በዓለም ውስጥ ያለውን ሁሉ የሚፈጥሩ አራት ንጥረ ነገሮችን ሀሳብ መስራች ሆነ ፡፡ እነዚህ ንጥረ ነገሮች ውሃ ፣ ምድር ፣ አየር እና እሳት ናቸው ፡፡ በእጽዋት ፣ በእንስሳት እና በሌሎች ነገሮች መካከል ያሉ ሁሉም ልዩነቶች በንጥረ ነገሮች ጥምርታ ተብራርተዋል ፡፡ ይህ ሀሳብ በጥንታዊ ፍልስፍና በአጠቃላይ ተቀባይነት አግኝቷል ፡፡ አርስቶትል እንዲሁ ተጣበቀ ፣ ግን የኢምፔክለስ ትምህርቶችን ለመደጎም ወሰነ ፡፡
እንደ አርስቶትል ገለፃ ከአራቱ ዋና ዋና አካላት ጋር አምስተኛው አንድ አለ ፣ እሱም በመሠረቱ ከእነሱ የተለየ ነው ፡፡ እሱ በጣም ረቂቅና ፍጹም ነው ፣ እሱ ዘላለማዊ ነው ፣ ማለትም። አይነሳም ሊጠፋም አይችልም ፣ ከጨረቃ ምህዋር ውጭ ያሉ ኮከቦች እና ሰማይ በእሱ የተሠሩ ናቸው ፡፡ ይህ ንጥረ ነገር አርስቶትል ኤተር ወይም “አምስተኛው ማንነት” ብሎ የጠራ ሲሆን “ኩንታል” የሚለው ቃል በዚህ መንገድ ነው የታየው ፡፡
ቀድሞውኑ ከጥንት ፈላስፎች መካከል ፣ የቁርጭምጭሚት ሀሳብ ከትችት ጋር ተገናኘ ፡፡ አንዳንዶቹ ከእሳት የተውጣጡ ናቸው ብለን ካሰብን ለምሳሌ የከዋክብትን ተፈጥሮ ለማብራራት ማንኛውንም ተጨማሪ አካል መኖሩን አምኖ መቀበል አያስፈልግም ብለው ያምናሉ ፡፡ የፈላስፋው የዜናርክ ጽሑፍ “Against the Quintessence” ተብሎ ይጠራል ፡፡ እና ግን ሀሳቡ ተጣብቋል ፡፡
በሕዳሴው ፍልስፍና እና በዘመናዊ ዘመን ፍንትውነት
የጥንታዊ ፍልስፍና ሀሳቦች በመካከለኛው ዘመን በተለይም በሕዳሴው የተረከቡ ነበሩ ፡፡ አግሪጳ ኔትቴheም ፣ ጂ ብሩኖ ፣ ኤፍ ባኮን እና አንዳንድ ሌሎች የሕዳሴው ፈላስፎች እና የዘመናዊው ዘመን ጅማሬ በሟች ፣ በቁሳዊው አካል እና በማትሞት ነፍስ መካከል መገናኘት አገናኝ ነው ብለው ያስባሉ ፡፡ ቁሳዊም ሆነ ቁሳዊ ያልሆነ ተፈጥሮአዊው የከዋክብት አካል ያቀፈ ነው ፡፡
በእነዚያ ቀናት የጥንታዊነት ሀሳብ በጣም ተወዳጅ ስለነበረ ኤፍ ራብል በ “ጋርጋንቱዋ እና ፓንታግራሩል” በተሰኘው ልብ ወለድ ውስጥ እንኳ አንድ የተወሰነ “የቁርጭምጭሚት አውጪ” በመጥቀስ በዚህ ላይ ያሾፍ ነበር ፡፡
በአልኬሚ ውስጥ የቁንጅና ሀሳብ ትልቅ ጠቀሜታ ነበረው ፡፡ የሕይወት ሁሉ መሠረታዊ አካል ሆና ቀርባለች ፣ እርሱም በእግዚአብሔር ራሱ የወጣው ፡፡ አንዳንድ አሳቢዎች - ለምሳሌ ፣ ቴዎፍራስተስ ፓራሲለስ - ምስጢራዊውን “አምስተኛ ማንነት” ከ … ሰው ጋር ለዩ! ይህ አካሄድ ሰውን “የሁሉም ነገር መለኪያ” ብሎ ካወጀው ከሰብአዊነት ፍልስፍና ጋር ሙሉ በሙሉ የተጣጣመ ነው ፡፡
የሚገርመው ነገር ፣ የቁርአን-ፅንሰ-ሀሳብ ጽንሰ-ሀሳብ በዘመናዊ ፊዚክስ ውስጥም አለ ፡፡ ይህ ለጨለማ ሀይል ፅንሰ-ሀሳቦች አንዱ ስም ነው - የአጽናፈ ሰማይን መስፋፋት ሊያብራራ የሚችል ምስጢራዊ አካል።