ሹካው በአውሮፓ ከመድረሱ በፊት ብዙ ሰዎች ምግብን ለመመገብ ለማመቻቸት ቢላዋ እና ማንኪያ ብቻ ይጠቀሙባቸው ነበር ፣ እናም ትላልቅ ምግቦች በቀላሉ በእጃቸው ተወስደዋል ፡፡ በአንዳንድ ሁኔታዎች ፣ ሀብታሞች ከመመገባቸው በፊት ልዩ ጓንቶች ሊለብሱ ይችላሉ ፣ ይህም ከተመገቡ በኋላ በቀላሉ ይጣላሉ ፡፡
አንዳንድ ጊዜ መኳንንቶች ሁለት ቢላዎችን እንኳን ይጠቀሙ ነበር ፣ በአንዱ በአንዱ ምግብ ይቆርጣሉ ፣ ሌላኛው ደግሞ ምግብን ከአንድ ሳህን ወደ አፋቸው ያመጣሉ ፡፡ አንደኛው ቢላዋ እንደ ሹካ ሆኖ አገልግሏል ማለት እንችላለን ፣ ምንም እንኳን በእርግጥ ለእዚህ አልተመቸም ፡፡
ባይዛንቲየም - ሹካው የትውልድ ቦታ
ሹካው ለመጀመሪያ ጊዜ የተጠቀሰው በመካከለኛው ምስራቅ ወደ ዘጠነኛው ክፍለ ዘመን አካባቢ ነው ፡፡ መጀመሪያ ላይ ሹካው ሁለት ምሰሶዎች ብቻ ነበሯቸው እና እነሱ ቀጥ ያሉ ስለነበሩ ይህ መቁረጫ ምግብን ለማሰር ብቻ ሊያገለግል ይችላል ፣ ማንኛውንም ነገር በሹካ ለመሰብሰብ ፈጽሞ የማይቻል ነበር ፡፡
በአሥራ አንደኛው ክፍለ ዘመን ሹካው ከባይዛንቲየም ወደ ጣሊያን አመጣ ፡፡ በቅዱስ ፒተር ዳሚኒኒ የተሠራው የባይዛንታይን ልዕልት ልምዶች መግለጫ አለ ፣ ይህም ማሪያ አርጊራ (የልዕልቷ ስም ይባል ነበር) አገልጋዮ -ን ጃንደረባዎች ምግብን በትናንሽ ቁርጥራጮች እንዲቆርጡ እንዳስገደዳት የሚያመለክት ሲሆን ከዚያ በኋላ እነሱን መረጠቻቸው ፡፡ ሁለት መሣሪያዎችን የያዘ ልዩ መሣሪያ ይዘው ወደ አ mouth አመጧቸው ፡፡ ሹካው በአውሮፓ በአሥራ አራተኛው ክፍለ ዘመን ብቻ ተስፋፍቶ ነበር ፡፡
ሹካዎች እንዲስፋፉ የፋሽን ምክንያቶች
እናም በአሥራ ስድስተኛው በተለይም ከፋሽን ልማት ጋር ተያይዞ በባህላዊ ምግቦች ውስጥ አስፈላጊ ባሕሪ ሆነች ፡፡ እውነታው ግን በአሥራ ስድስተኛው ክፍለ ዘመን መገባደጃ ላይ መሴኖች የሚባሉት በስፔን ውስጥ ወደ ፋሽን መጣ ፡፡ እሱ አንድ ዓይነት የተለጠፉ የአንገት ጌጦች ነው። እነሱ ስታርካዊ ነበሩ እና ከሁሉም በላይ ጭንቅላቶቹ ላይ የተቀመጡባቸው ምግቦች ይመስላሉ ፡፡ መጠኖቻቸው የተለያዩ ነበሩ ፣ በተለይም ቀናተኛ ፋሽቲስቶች በእውነቱ ግዙፍ መሰለሎችን ለብሰው ነበር ፣ ይህም ለሁለቱም እንቅስቃሴም ሆነ ለማስተባበር አስቸጋሪ ሆኗል ፡፡ በተለይም ረዥም እጀታዎች ላይ ያሉት ሹካዎች ምግብን በተቻለ መጠን በትክክል ወደ አፍ ለማምጣት አስችለዋል ፡፡ የሚገርመው ነገር ሹካው እንደ አላስፈላጊ ቅንጦት ተደርጎ በካቶሊክ ቤተክርስቲያን ዘንድ ተቀባይነት አላገኘም ፡፡
ሹካው ወደ ሰሜን አውሮፓ ከብዙ ጊዜ በኋላ መጣ ፡፡ በእንግሊዝኛ ሹካ ለመጀመሪያ ጊዜ የተጠቀሰው በቶማስ ኮርዬት ስለ ጣልያን ጉዞዎች በ 1611 ብቻ ነበር ፡፡ ሹካው በብሪታንያ ተስፋፍቶ የነበረው በአሥራ ስምንተኛው ክፍለ ዘመን ብቻ ነበር ፡፡
ተሰኪው በ 1606 በማሪና ሚኒhekክ ወደ ሩሲያ አመጣ ፡፡ በሠርጉ ድግስ ላይ boyaer እና ቀሳውስት ደነገጠች ፡፡ “ሹካ” የሚለው ቃል ራሱ ወደ ሩሲያ ቋንቋ የገባው በአሥራ ስምንተኛው ክፍለ ዘመን ብቻ እስከዚያ ጊዜ ድረስ “ቪልሲ” ወይም “ጦር” ተብሎ ይጠራ ነበር።
ዘመናዊውን ሰው በደንብ የሚያውቁት የተጠማዘዘ ሹካ ሹካ ፣ በክርክር ብቻ ሳይሆን ምግብን ለመቃኘት ጭምር የሚያስችለው በጀርመን በአሥራ ስምንተኛው ክፍለ ዘመን ታየ ፡፡ በተመሳሳይ ጊዜ አራት ፎቆች ያሉት ሹካ ብቅ ማለት ነው ፡፡
