በአውስትራሊያ ውስጥ ያለው “ጥንቸል ችግር” በልዩ ሥነ ምህዳር ውስጥ የሰው ልጅ ጣልቃ ገብነት እና ታላቅ ውጤቶቹ የጥንታዊ ምሳሌ ነው ፡፡ የተለመደው የአውሮፓ ጥንቸል የመላው አህጉር እውነተኛ መቅሰፍት ሆኗል ፡፡
ይህ ታሪክ የተጀመረው እ.ኤ.አ. በ 1859 አውስትራሊያዊው አርሶ አደር ቶማስ ኦስቲን በርካታ ጥንቸሎችን ወደ መናፈሻው ሲለቅ ነው ተብሎ ይታመናል ፡፡ ይህ የሆነው በቪክቶሪያ ግዛት ፣ በጌሎንግ አካባቢ ነው ፡፡ ከዚህ በፊት ጥንቸሎች በመጀመሪያዎቹ ቅኝ ገዥዎች የስጋ ምንጭ ሆነው ወደ አውስትራሊያ የተዋወቁ ሲሆን አብዛኛውን ጊዜ በኬላዎች ውስጥ ይቀመጡ ነበር ፡፡ ቶማስ ኦስቲን ቀናተኛ አዳኝ ነበር እናም ጥንቸሎች ብዙ ጉዳት እንደማያደርሱ ፣ በጣም ጥሩ የሥጋ ምንጭ እንደሚሆኑ እና በዱር ውስጥ እነሱን ለማደን ደስተኞች እንደሆኑ ወሰነ ፡፡
ሌሎች ምንጮች እንደሚገልጹት ጥንቸሎች ወደ ዱር ሲለቀቁ ወይም ሲያመልጡ በ 19 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ በደቡብ እና በሰሜን አህጉሪቱ ደጋግመው ስለተገነዘቡ ቶማስ ኦስቲን ብቻ ለ ጥንቸሎች ስርጭት ሊወቀስ አይገባም ፡፡
ሀሳቡ ጥሩ ነበር ፡፡ ጥንቸሎች በጣም በፍጥነት ይባዛሉ ፣ ለመጀመሪያዎቹ ሰፋሪዎች አስፈላጊ የሆነውን ጣፋጭ የአመጋገብ ሥጋ እና በጣም ዋጋ ያላቸው ቆዳዎች (ጥንቸል ለስላሳ) አላቸው ፡፡ ከዚህ በፊት ጥንቸሎች በተሳካ ሁኔታ ከአሜሪካ እና ደቡብ አሜሪካ ጋር የተዋወቁ ሲሆን በእነሱ ላይ ምንም ችግር አልተከሰተም - ሥነ ምህዳሩን ተቀላቀሉ እና ቁጥሮቻቸው በእነዚህ ቦታዎች ተፈጥሮአዊ አዳኞች ቁጥጥር ስር ነበሩ ፡፡ አውስትራሊያ ግን ልዩ አህጉር ናት ስለሆነም ነገሮች ተሳስተዋል ፡፡
ችግሮቹ የተጀመሩት በጥቂት ዓመታት ውስጥ ነው ፡፡ ጥንቸሎች ቁጥር በጣም ጨምሯል እናም ከመጀመሪያው ከተለቀቀበት ቦታ ቀድሞውኑ 100 ኪ.ሜ መታየት ጀመሩ ፡፡ ጥንቸሎች በከፍተኛ ፍጥነት የሚባዙበትን እውነታ ከግምት ውስጥ የገባ ማንም የለም-አንድ ጥንቸል በዓመት ከ20-40 ጥንቸሎችን ማምረት ይችላል ፣ እና ከአንድ ዓመት በኋላ አጠቃላይ ቤተሰቡ ወደ 350 ግለሰቦች ይጨምራል ፡፡ በአውስትራሊያ ውስጥ ቀዝቃዛ ክረምት ስለሌለ ጥንቸሎች ዓመቱን በሙሉ ማራባት ጀመሩ ፡፡ ጥሩ የአየር ንብረት ፣ የተትረፈረፈ ምግብ እና የተፈጥሮ አዳኞች አለመኖር ለህዝቡ ፈንጂ እድገት ጥሩ ሁኔታዎች ነበሩ ፡፡ በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን መጀመሪያ ላይ ጥንቸሎች ቁጥር በግምት 20 ሚሊዮን ነበር እና እስከ ምዕተ-ዓመቱ አጋማሽ ድረስ - ቀድሞውኑ 50 ሚሊዮን ነበር.በአውስትራሊያ ነዋሪ ሁሉ 75-80 ጥንቸሎች ነበሩ ፡፡
ከበጎች ጠላቶች ጋር እንደ ጥንቸሎች መዋጋት ጀመሩ ፡፡ እንስሳቱ ሁሉንም የግጦሽ መሬቶች በሉ ፣ በጎቹም በቂ ምግብ አልነበራቸውም ፡፡ የሚከተሉት ቁጥሮች ተሰጥተዋል-10 ጥንቸሎች እንደ 1 በግ ብዙ ሣር ይበላሉ ፣ ግን አንድ በግ 3 እጥፍ ሥጋ ይሰጣል ፡፡
የአከባቢው ነዋሪዎች እፅዋትን እና እንስሳትን የመጠበቅ ችግሮች ብዙም ደንታ የላቸውም ይመስላል ፣ እና ከሁሉም በላይ ጥንቸሎች በጎችንና አርሶ አደሮችን ብቻ ሳይሆን ጉዳቶችን አካተዋል ፡፡ ጥንቸሎች በሚኖሩበት ቦታ እስከ 1900 ድረስ በርካታ የካንጋሮዎች ዝርያዎች ሞቱ (በቂ ምግብ አልነበራቸውም) ፣ ሌሎች ትናንሽ የማርስ እንስሳት እንስሳትም በከባድ ሁኔታ ተጎድተዋል እንዲሁም አንዳንድ የአገሬው ተወላጅ እንስሳት ዝርያዎች - ጥንቸሎች እፅዋትን ከሥሩ እየበሉ በወጣቱ ላይ ይንከባለላሉ ፡፡ ዛፎችን ሙሉ በሙሉ በማጥፋት ፡፡
በውጤቱም ፣ የተለመደው የአውሮፓ ጥንቸል ወራሪ የእንስሳት ዝርያ ዓይነተኛ ተወካይ ሆኗል - ሕይወት ያላቸው ፍጥረታት የሚባሉት በዚህ መንገድ ነው ፣ ይህም ወደ አዲስ ሥነ-ምህዳሮች በመግባታቸው ምክንያት እነሱን በንቃት መያዝ እና የአገሬው ተወላጅ ነዋሪዎችን ማፈናቀል ይጀምራል ፡፡
ከ ጥንቸሎች ጋር የሚደረግ ውጊያ ለአውስትራሊያ ዕፅዋትና እንስሳት ብዙ ችግሮች አምጥቷል። መጀመሪያ ላይ ጥንቸሎችን ተፈጥሯዊ ጠላቶች ለማምጣት ወሰኑ - ቀበሮዎች ፣ ፈሪዎች ፣ ድመቶች ፣ ኤርመኖች ፣ ዌልስ ፡፡ ሙከራው ግን አልተሳካም ፡፡ ከውጭ የገቡት ዝርያዎችም ወራሪ ሆነዋል ፣ እንደ ጥንቸሎች ፈጣን ያልሆኑ እና አዳዲስ አዳኞችን መቋቋም የማይችሉትን ወደ ቤተኛ የማርስፒያል እና ወፎች ቀይረዋል ፡፡
ከዚያ ወደ ባህላዊ ዘዴዎች ተመለሱ - ፀረ-ተባዮች ፣ መተኮስ ፣ ፈንጂዎች ፡፡ ከብዙ እንስሳት ብዛት አንጻር ይህ ውጤታማ አልነበረም ፡፡ በምዕራብ አውስትራሊያ ግዛት ውስጥ ከ 1901 እስከ 1907 ባለው ጊዜ ውስጥ ፡፡ ግዙፍ የሽቦ አጥር ሠራ ፡፡ እሱ “ጥንቸል ከ ጥንቸሎች №1” ይባላል። አጥር በተከታታይ በመኪናዎች ቁጥጥር ይደረግበታል ፣ ጥንቸል ዋሻዎች ተሞልተዋል ፣ ጥንቸሎች ወደኋላ ይመለሳሉ ፡፡
መጀመሪያ ላይ አጥር በግመሎች ላይ ተጠብቆ ነበር ፡፡የመኪናዎች ገጽታ ከታዩ በኋላ ግመሎች እንደ አላስፈላጊ ተለቀዋል ፣ ይራባሉ ፣ የግጦሽ መሬቶችን ማጥፋት ጀመሩ እና በአውስትራሊያ ውስጥ አዲስ ችግር ታየ ፡፡
በ 50 ዎቹ አጋማሽ ላይ ፡፡ በ 20 ኛው ክፍለ ዘመን ጥንቸሎችን ለመዋጋት የሕክምና እድገቶች ጥቅም ላይ ውለው ነበር ፡፡ በ myxomatosis ቫይረስ የተያዙ ጥንቸል ቁንጫዎች እና ትንኞች ወደ አውስትራሊያ ተወሰዱ ፡፡ ይህ በሽታ ጥንቸሎች ውስጥ ዕጢዎችን እና ሞትን ያስከትላል ፡፡ ስለሆነም ከታመሙት እንስሳት ውስጥ ወደ 90% የሚሆኑት ተደምስሰዋል ፡፡ ግን ቀሪዎቹ ጥንቸሎች በሽታ የመከላከል አቅማቸውን ያዳበሩ ሲሆን ከጊዜ በኋላ የመታመማቸው እና የመሞታቸውም ዕድላቸው አነስተኛ ነው ፡፡ ስለዚህ በአሁኑ ጊዜ በአውስትራሊያ ውስጥ ጥንቸሎች ችግር ገና አልተፈታም ፡፡