ሞት በምስጢር መጋረጃ ተሸፍኖ ያለ ክስተት ነው ፡፡ ስለ ሞት ብዙ የአጻጻፍ ጥያቄዎች አሉ ፡፡ የሥነ ልቦና ባለሙያዎች ፣ የክላሪቫውያኖች ፣ ፈላስፎች እና ሳይንቲስቶች ለእነሱ መልስ እየፈለጉ ነው ፡፡ ከሙታን ጋር የተዛመዱ እጅግ በጣም ብዙ የአምልኮ ሥርዓቶች እና ምልክቶች አሉ ፡፡ ከነዚህ ሥነ ሥርዓቶች አንዱ ሟቹ ሁል ጊዜ በእግሮቹ ወደፊት መጓዙ ነው ፡፡
ሃይማኖት ምን ይላል?
የሃይማኖት ሰዎች ከሞቱ በኋላም ቢሆን አንድ ሰው ሁል ጊዜ ለእግዚአብሄር ቀድሞ ተጠያቂ እንደሚሆን ያምናሉ ፡፡ የቀብር ሥነ ሥርዓቱ በሚከናወንበት ጊዜ ከሟቹ ጋር የሬሳ ሳጥኑ በእግራቸው ወደ ፊት ይቀርባል ፣ ስለሆነም የሟቹ ፊት ወደ መሠዊያው መሄድ አለበት ፡፡ ይህ በአንዳንድ ሕዝቦች ዘንድ ያለው ሥነ ሥርዓት “የመጨረሻው ጸሎት” ከማለት ውጭ ሌላ ነገር ተብሎ አይጠራም ፡፡ ለምሳሌ የጥንት ስላቮች በሩን ከሌላው ዓለም መግቢያ ጋር ያያይዙታል ፡፡ ወዲያውኑ ሌላ ተመሳሳይ ምልክትን ማስታወስ ይችላሉ - ከእግሮችዎ ጋር በበሩ መተኛት አይችሉም ፡፡ ይህ ምልክት በጥንት ስላቭስ መሠረት እንቅልፍ ለሞት የሚቃረብ ሁኔታ በመሆኑ ነው ፡፡ በእንቅልፍ ወቅት ነፍስ ከሰው አካል ትቶ ወደ ንቃት ይመለሳል ፡፡ ሳይንቲስቶች በእውነት ከእግሮችዎ ጋር በበሩ መተኛት እንደማይችሉ አረጋግጠዋል ፡፡ በዚህ አቋም ውስጥ አንድ ሰው በራስ የመተማመን ስሜት ይሰማዋል ፡፡ በዚህ ምክንያት እንቅልፍ ተጨንቆ እና እረፍት ይነሳል ፡፡
በተለምዶ የሞተ ሰው እግሮችን መሸከም ለምን በተለምዶ አስፈላጊ ነው?
በጥንት ጊዜ ሙታን በበሩ አልተወሰዱም ፡፡ ሟቹን በመስኮት በኩል ወይም በልዩ ሁኔታ የተሰራ ግድግዳ ላይ የማውጣት ሂደት ተካሄደ ፡፡ ከቀብር ሥነ ሥርዓቱ በኋላ ቀዳዳው እንደገና ተስተካክሏል ፡፡ በባህላዊ መሠረት በዚህ መንገድ የሟች ነፍስ እርሷን ተከትላ እንደሚሄድ ይታመናል እናም ወደ ቤት የሚሄድበትን መንገድ አያገኝም ፡፡ አለበለዚያ የሟቹ መንፈስ በቤቱ ውስጥ ሊቆይ ይችላል ተብሎ ይታመን ነበር።
ነፍስ ወዴት እየተመራች እንደሆነ እንድታውቅ ሟቹ በእግሩ ወደ ፊት ይወሰዳል ፣ ግን ተመልሶ የሚመጣበትን መንገድ አያስታውስም ፡፡ አንዳንድ ልምዶች ሌላኛው ዓለም “የተገላቢጦሽ” ዓለም ዓይነት መሆኑን ይጠቅሳሉ ፡፡ ሰው ሲወለድ ቀድሞ ጭንቅላቱን ይወጣል ፡፡ ልጅ ወደ ፊት ወደፊት የሚመስል ልጅ መውለድ በጣም ከባድ ነው ፣ እና አንዳንድ ጊዜ በልጁ ወይም በእናቱ ሞት ይጠናቀቃል። ስለሆነም ልማዱ ተወስዷል - መስተዋቶቹን በጨርቅ ለመሸፈን ፡፡ በብዙ ልማዶች መስታወቱ ወደ ሌላው ዓለም መግቢያ ነው ይባላል ፡፡ ነፍስ እራሷን በመስታወት ውስጥ ካየች ከዚያ መቆየት ትችላለች ተብሎ ይታመናል።
ሆኖም ፣ በአንዳንድ ሕዝቦች መካከል ፣ ለምሳሌ ፣ በክራይሚያ ካራውያን ለእነሱ ሊመደብ ይችላል ፣ በመጀመሪያ የሟቹን ጭንቅላት የመሸከም ልማድ አለ ፡፡
ምክንያታዊ አመለካከት
ስለ ሃይማኖት እና ወግ ከረሳነው ወደ ጤናማ አስተሳሰብ ከተመለስን ታዲያ ከኋላ የሬሳ ሳጥን የተሸከመው ሰው የሟቹን ፊት እንዳይመለከት ሰውን በእግራቸው ወደፊት እንደሚያራምዱ መረዳት እንችላለን ፡፡ አንዳንድ ሰዎች ሙታንን ሲያዩ በጣም ይረበሻሉ ፡፡ ፈርተው ብዙዎቹ ሊዝሉ ይችላሉ ፡፡
ለምሳሌ ህያው ሰው ሁል ጊዜ ከጭንቅላቱ ጋር ወደ ፊት ይወሰዳል ፣ ለምሳሌ ፣ የሰመጠ ሰው ሲታደግ ፣ ሰውን ከሚቃጠል ቤት ሲያወጣ ፡፡ ይህ የተደረገው የተጎጂውን ፊት በመመልከት አንድ ሰው የእሱን ሁኔታ ለማወቅ እና ከተቻለ ለማዳን እንዲችል ነው ፡፡
