“ፕለቢያን” የሚለው ቃል ሚዛናዊ ንቀት ይይዛል ፡፡ ስለዚህ መደወል የተለመደ ነው - በተለይም በባህላዊ አከባቢ ውስጥ - የዝቅተኛ መደቦች ተወላጅ ፣ ተራ ተራ ፣ “ክቡር” መነሻ እና ክቡር ማዕረግ የሌለው ሰው ፡፡
በዘመናዊው ዓለም ፣ ሰዎች በመነሻቸው ላይ በመመርኮዝ በክፍሎች መከፋፈላቸው በ 19 ኛው ክፍለ ዘመን ከነበረው ጋር ከተያያዘው ጋር ተመሳሳይ ትርጉም የለውም ፡፡ በዘመናዊ የውይይት ንግግር ውስጥ ‹ፕሌቢያን› የሚለው ቃል ብዙውን ጊዜ አላዋቂ እና ጨዋ የሆነውን ሰው ያመለክታል ፣ ምክንያቱም እነዚህ ባህሎች በባህላዊው ለተለመዱት ሰዎች የሚሰጡ ናቸው ፡፡
ግን ‹ፕልቤቢያን› የሚለው ቃል የመጀመሪያ ትርጉም አሁንም እንደየመንደሩ ከሰዎች መከፋፈል ጋር የተቆራኘ ነው ፡፡
የጥንቷ ሮም ፕሌቤያውያን
በታሪክ ዘመናት ሁሉ የሮማ ኢምፓየር በድግግሞሽ ግዛቱን እና ብዛቷን በመሙላት “በስፋት” አድጓል ፡፡ በእርግጥ ማንም የግዛቱ ተወላጅ ነዋሪዎች እና ከተቆጣጠሯቸው ግዛቶች የመጡትን ህዝብ እኩል የሚያደርግ የለም ፡፡ በዚህ መሠረት የሮማ ህዝብ በአባሪዎች እና በፔቢያን ተከፋፈለ ፡፡
ወዲያውኑ “ፓትሪሺያንኛ” የሚለው ቃል የባላባትነት ማዕረግ አልሆነም ፣ በመጀመሪያ መላው የሮማ ህዝብ በዚያ መንገድ ተጠርቷል - ይበልጥ በትክክል ከቀደምት የሮማውያን ቤተሰቦች የመጡ ሁሉ ፡፡ እንኳን “ፓትሪሺያን” የሚለው ቃል ራሱ “የአባቶች ዘር” ማለት ነው ፡፡
የባዕድ ህዝብ ቁጥር ተጠርቷል ፡፡ ይህ ስም የመጣው ከላቲን ቃል ፕሌሬ ሲሆን ትርጉሙም “መሙላት” ማለት ነው - ከሁሉም በኋላ እነዚህ ሰዎች ሮምን “በራሳቸው ሞሉ” ምናልባትም በእነሱ ላይ የተመለከቱትን የአገሬው ተወላጆች ያስደሰቱ ይሆናል ፡፡ የተማፅኖዎቹ ተወካዮች ፕሌቢያን ተብለው ይጠሩ ነበር ፡፡
የፕሌቢያውያን አቋም
በአብያተ ክርስቲያናት እና በፕሌቢያን መካከል ያለው ድንበር በሀብትና በድህነት መርህ ላይ የተመሠረተ ነው ብሎ ማሰብ የለበትም ፣ በጣም ሀብታሞች (በተለይም በቃሉ ትርጉም) እና በጣም ሀብታም የሆኑ ፕሌባውያን አልነበሩም ፡፡ ግን ፕሌቢያዊው ፣ ምንም እንኳን በጣም ሀብታም ቢሆን ፣ አንድ የአባትየው ባለቤት የፖለቲካ መብቶች አልነበረውም።
ፕሌቢያን የጋራ መሬትን የመጠቀም እና በሃይማኖታዊ ሥነ ሥርዓቶች የመሳተፍ መብት አልነበረውም ፡፡ በ 5 ኛው ክፍለ ዘመን አጋማሽ ላይ ፡፡ ዓክልበ ኤን.ኤስ. በፓትሪያርኮች እና በተባባሪዎቹ ተወካዮች መካከል ጋብቻ እንኳን የተከለከለ ነበር ፣ ሆኖም ግን ፣ እንዲህ ዓይነቱ ሕግ ከአንድ ዓመት ያልበለጠ ነበር ፡፡ እና ከሁሉም በላይ ደግሞ ተማጽኖዎቹ የሴኔት አባል መሆን አልቻሉም ፣ ስለሆነም ማንም ፍላጎታቸውን አልጠበቀም ፡፡
ሁኔታው በ 494 ዓክልበ. ሠ. ፣ ተማጽኖዎች በአብያተ ክርስቲያናት ዳኞች ፊት መብታቸውን የሚከላከሉ ተወካዮቻቸውን የመምረጥ መብት ሲያገኙ ፡፡ እንደነዚህ ያሉት ሰዎች ትሩንስ ተብለው ይጠሩ ነበር ፡፡ በይግባኝ ተከራካሪዎች ዘንድ የተቃወመውን የዳኛውን ውሳኔ ለመሻር ፣ ትሪቡን በግሉ ወደ እርሱ ቀርቦ “ቬቶ” ማለት ነበረበት (እከለክላለሁ) ፡፡
ቀስ በቀስ በአብያተ ክርስቲያናት እና በልመናዎች መካከል ያለው “የማይሻለው ገደል” ጠቀሜታው ጠፍቷል ፡፡ ከ 287 ዓክልበ ኤን.ኤስ. plebiscites - የፕላቢያን ስብሰባዎች ውሳኔ በሁሉም የሮማ ዜጎች ላይ አስገዳጅ ሆነዋል ፡፡
“ፕሌቢያን” የሚለው ቃል ከሮማ ውድቀት ጋር አብሮ አልወጣም - በመካከለኛው ዘመን አውሮፓ ይህ የከተማ ድሆች ስም ነበር ፡፡ በዘመናዊ ቋንቋ የተጠበቀ እና እንደዚህ ያለ ቃል እንደ “ቬቶ” ፣ እንዲሁም እንደ ፕስቢሲት - የሪፈረንደም አንድ ዝርያ መሾም ፡፡
