አንድ ታሪክ በእንግሊዝኛ መጻፍ በጣም ከባድ እና ጊዜ የሚወስድ ስራ አይደለም ፣ ሆኖም ግን ፣ በተለይም ለጀማሪዎች ማወቅ ያለብዎት ነገሮች አሉ ፡፡ “ስለእኔ” አንድ ላሊኒክ ታሪክ መፃፍ ቀላል ነው ፣ ግን መመሪያው አይጎዳውም።
አንድ ታሪክ መጻፍ "ስለ እኔ". መዋቅር
የእንደዚህ ዓይነት ታሪክ አወቃቀር በሩስያኛ ከሚዛመደው ታሪክ አወቃቀር ብዙም አይለይም።
እሱ በደራሲው የሕይወት ታሪክ - የትውልድ ቦታ ፣ የትውልድ ቀን ፣ ስም ላይ የተመሠረተ መሆን አለበት። በእርግጥ ብዙ የሚወሰነው እንዲህ ዓይነቱ ጽሑፍ ለማን እንደተጻፈ ነው-ይህ የትምህርት ቤት ምደባ ከሆነ ፣ እንደ ፍላጎቶች ፣ የሕይወት ታሪኮች እና የመሳሰሉት ባሉ ነገሮች ላይ የበለጠ አፅንዖት መስጠት ያስፈልግዎታል ፣ እና ይህ ከሆነ ከሪፖርቱ ጋር መያያዝ ያለበት ታሪክ ነው ፣ ምናልባት ስለ አዎንታዊ ባህሪዎችዎ ፣ ስለ ሙያዊ ፍላጎቶችዎ እና ልምዶችዎ የበለጠ ማውራት ያስፈልግዎታል ፡
በተጨማሪም የታሪኩን ተፈጥሮ መወሰን አስፈላጊ ነው-ዓላማው እውነታዎችን ለማስተላለፍ ከሆነ ታዲያ የታሪኩ ዓላማ አንባቢን በድምጽ እና በምስል ለማስደመም ከሆነ “በደረቅ” መደበኛ ዘይቤ መጻፍ ያስፈልግዎታል ፡፡ ከዚያ ዘይቤዎችን እና ዘይቤዎችን መጠቀም ያስፈልግዎታል ፡፡
ስለዚህ ፣ ለምሳሌ መደበኛ ታሪክ ይጀምራል
"አሌክስ እባላለሁ ፣ ዕድሜዬ አስራ ዘጠኝ ዓመቴ ነው …"
"እኔ የተወለድኩት በ 1995 ነበር …" እና ወዘተ …
እና ስለዚህ ፣ ለምሳሌ ፣ “ታሪክ-ሴራ” ወይም “ታሪክ-ታሪክ” ይጀምራል ፣ ይህም አንባቢውን ወደራሱ እንዲስብ ማድረግ አለበት-
"አውሎ ነፋሱ ከተማዋን ሰበረ ፡፡ ከወንድሜ እና እህቴ ጋር በመጸዳጃ ቤት ውስጥ ተደብቄ እንደ ባቡር ሲጮህ ይሰማ ነበር …"
ከመጀመሪያው የትምህርት ቤት ጨዋታ በኋላ አያቴ እንደሞተች ተረዳሁ ፡፡
ልዩነቱ ወዲያውኑ ይታያል ፣ ለአንባቢም ትኩረት የሚስብ ይሆናል።
የትኞቹን ትናንሽ ነገሮች ትኩረት መስጠት?
በጣም አስፈላጊ የሆነውን ነገር ማስታወስ ያስፈልግዎታል-“ስለ እኔ” የሚለው ታሪክ “በ 40 ዎቹ ውስጥ የሶሻሊዝም መበልፀግ” በሚለው ርዕስ ላይ ድርሰት ወይም ድርሰት-አመክንዮ አይደለም ፣ ታሪኩ በግል ዝርዝሮች ፣ በስሜቶች እና አልፎ ተርፎም መሞላት አለበት መደበኛ ታሪክ ከሆነ በቴምብሮች እና በአብነቶች መሞላት የለበትም።
በታሪኩ ውስጥ እንደ “በተጨማሪ” ፣ “ስለዚህ” ፣ “በዚህ ምክንያት” ፣ “ከሁሉም ከሁለተኛው” ፣ ወዘተ ያሉ የመግቢያ ግንባታዎችን መጠቀም አያስፈልግም ፡፡
ዓረፍተ-ነገሮች ትርጉም ሊኖራቸው ይገባል ፣ ግን አንባቢን ከመጠን በላይ መጫን የለባቸውም-ለፀሐፊው እንኳን በቀላሉ የማይታሰቡ የሚመስሉ ውስብስብ ሐረጎችን ፣ ውስብስብ ዓረፍተ ነገሮችን እና ሌሎች ማናቸውንም ዓረፍተ ነገሮችን ወዲያውኑ ማስወገድ ይሻላል ፡፡
በመጨረሻ ፣ ታሪክዎ ወደ ትርጓሜ አንቀጾች የተከፋፈለ መሆኑን ማረጋገጥ አለብዎት ፣ እንዲሁም ለስርዓተ ነጥብ ቢያንስ አነስተኛ ትኩረት ይስጡ ፡፡
ታሪኩን “ስለ እኔ” ማጠናቀቅ ሁልጊዜ ቀላል አይደለም ፣ ምክንያቱም ሕይወትዎ አሁንም እየተከናወነ ስለሆነ … ሆኖም ፣ ታሪኩ ስለ አንድ የተወሰነ ክስተት ወይም ስለ የግል ሕይወትዎ አንድ የተወሰነ አካል ከሆነ ፣ እንዴት እንደሚጨርሱት መጨረስ ይችላሉ የተብራራው ክስተት ተጠናቅቋል እና በአንተ ላይ ምን ተጽዕኖ አሳድሯል ፡ አንዳንዶች ታሪኩን በ “የግል ማስታወሻ” ቅርጸት ያጠናቅቃሉ “እናም አሁን ስለ ራሴ አንድ ታሪክ እየፃፍኩ ነው ፣ እና ስጨርስ ለአስተማሪዬ ለማስረከብ እሄዳለሁ” ፣ እናም ይህ እንዲሁም ተቀባይነት ያለው አማራጭ ነው ፡፡