አጠቃላይ የጤና መሻሻል ለማግኘት መሮጥ ጥሩ መንገድ ነው ፡፡ ውድ የሆኑ መለዋወጫዎችን በማይጠይቁ ክፍሎች ወቅት የልብ ምቱ ይጨምራል ፣ ሁሉም የሰውነት ጡንቻዎች እና መገጣጠሚያዎች ይጠናከራሉ ፣ የልብና የደም ሥር (cardiovascular) ፣ የመተንፈሻ አካላት እና ሌሎች ስርዓቶች ሥራ ይሻሻላል ፡፡
በዛሬው ጊዜ አትሌቶች የሩጫ ፍጥነታቸውን ለማሳደግ የሚጥሩ ብቻ ሳይሆኑ ጤናማ እና በጥሩ አካላዊ ሁኔታ ላይ ያሉም ጭምር ናቸው ፡፡ የታወቁ ሳይንቲስቶች በርካታ ጥናቶችን ካካሄዱ በኋላ ለመመስረት ችለዋል-ለመሮጥ ፍጥነት እንቅፋት የሆነው የሯጩ እግሮች መሬቱን ከመመታት የተገኘውን የተወሰነ ኃይል ብቻ ማስተላለፋቸው ነው ፡፡ ለወደፊቱ ጠንካራ የጡንቻ መኮማተርን ጉዳይ መፍታት ከተቻለ ይህ እስከ 60-65 ኪ.ሜ በሰዓት የሚሄድ ፍጥነትን ይፈቅዳል ፡፡ በዚህ ምክንያት እስካሁን ድረስ እንደዚህ ያሉ ውጤቶችን ያገኘ የለም ፣ ግን ይህ የጊዜ ጉዳይ ነው ፡፡ አንድ ተራ ሰው በንቃት ሲሮጥ በአማካይ ከ 15 እስከ 20 ኪ.ሜ በሰዓት ሊንቀሳቀስ ይችላል ፡፡
በተለያዩ ርቀቶች የሩጫ ፍጥነት
በአጭር ርቀቶች ከሩጫዎች የከፍተኛ ፍጥነት ችሎታዎች ያስፈልጋሉ ፣ ይህም በትግሉ ጥንካሬ እና በእንቅስቃሴው ምክንያት ነው ፡፡ እዚህ ሯጮች እስከ 45 ኪ.ሜ በሰዓት የሚደርሰውን ከፍተኛ ፍጥነት ማዳበር ችለዋል ፡፡ ከ 80-100 ሜትር አካባቢ ፍጥነቱ በትንሹ ቀንሷል ይህም በድካም እና በኦክስጂን እጥረት ይከሰታል ፡፡ እነዚህ ምክንያቶች በመቶ ሜትር ውድድር ውጤት ላይ በመመርኮዝ የፍጥነት ችሎታዎች ሀሳብን እንዲያገኙ ያደርጉታል ፡፡ ፍጥነታቸውን ከፍ ለማድረግ አትሌቶች የፍጥነት ጽናትን ለማዳበር የሚረዱ ልዩ የሥልጠና መርሃግብሮችን ይጠቀማሉ። የቡድን ስፖርተኞችም የፍጥነት ፍጥነትን ለማሳካት ይተዳደራሉ።
የመካከለኛ እና የረጅም ርቀት ሯጮች ፍጥነት በስልጠና ፣ በአካላዊ ችሎታ እና በፍቃደኝነት ባህሪዎች ላይ የበለጠ ጥገኛ ነው ፡፡ ዋና ተግባራቸው ኃይሎቻቸውን በሙሉ ርቀት ማሰራጨት ፣ በቋሚ ፍጥነት መንቀሳቀስ እና በመጨረሻው ደረጃ ማፋጠን ነው ፡፡ የሰለጠኑ አትሌቶች በሰዓት እስከ 17 ኪ.ሜ. ፣ እና ጀማሪዎች - እስከ 9 ኪ.ሜ. በሰዓት ይሮጣሉ ፡፡ ለስልጠና ሩጫዎች ብዙውን ጊዜ በሩጫ እና በንቃት እረፍት መካከል የሚለዋወጥ የጊዜ ክፍተት ዘዴን ይጠቀማሉ ፡፡
አማካይ የሩጫ ፍጥነት
በመልሶ ማግኛ ውስጥ ሩጫ በዋነኝነት ለጤና ፣ አካላዊ ጥንካሬን ለመጨመር እና ልብን ለማጠናከር እንጂ መዝገቦችን ለማስቀመጥ አይደለም ፡፡ በዚህ ሁኔታ አንድ አስፈላጊ ነጥብ መደበኛ እና የማያቋርጥ ልምምዶች ነው ፣ በእግር በመሄድ ለመጀመር የተሻሉ ናቸው ፡፡ ቀጣዩ እርምጃ በሰዓት ከ7-9 ኪ.ሜ. በፍጥነት ይሮጣል ፡፡ ከስልጠና በኋላ አካላዊ ሁኔታ እና ሌሎች አመልካቾች መደበኛ ከሆኑ ይህ እስከ 12 ኪ.ሜ. በሰዓት የሚሄድበት የመለጠጥ ሩጫ እንዲጀምሩ ያስችልዎታል ፡፡ በተከታታይ ሥልጠና ፣ በትክክለኛው የአሠራር ዘዴ እና ከተቀመጡት ህጎች ጋር በሚጣጣም ሁኔታ የበለጠ ፍጥነትን ማሳካት ይቻላል ፡፡
