ሰው ሁል ጊዜ የመልካም እና የክፉ መኖር ችግሮች ላይ ፍላጎት ነበረው ፡፡ በክርስትና ውስጥ ጥሩ ኃይሎች በፈጣሪ ፣ እና ክፉዎች - በሰይጣን ተለይተዋል። ሰውዬው በቋሚ ተጽዕኖዎቻቸው ላይ ነው ፡፡ የትኛውን ወገን መምረጥ እያንዳንዱን ህዝብ የሚገጥም ጥያቄ ነው ፡፡
በክርስቲያን አስተምህሮ መሠረት በዓለም ውስጥ የመልካም እና የክፉ ኃይሎች አሉ ፡፡ የመልካም ኃይሎች ስብዕና እራሱ እግዚአብሔር እና መላእክቱ ሲሆን የክፋት መለያ ደግሞ ሰይጣን ከአጋንንቱ ጋር ነው ፡፡
ክፋት
በመጀመሪያ ፣ በዓለም ውስጥ ምንም ክፋት አልነበረም - እግዚአብሔር ፍጹም አድርጎ ፈጠረው። ሁሉም መላእክት የእግዚአብሔር ወዳጅ ነበሩ ፣ ግን ከእነሱ መካከል በውበቱ እና በጥበቡ የሚኮራ እና ከፈጣሪ ጋር እኩል ለመሆን የሚፈልግ አንድ ሰው ነበር ፡፡ ከመላእክት አንድ ሦስተኛውን ወደ ጎን አወጣና ለዚህም ከአካባቢያዊ ተከታዮቹ ጋር ተገላገለ ፡፡ ከሰይጣን ጎን የቆሙ መላእክት ወደ አጋንንት ሆኑ ፡፡ በኦርቶዶክስ ትውፊት እነሱ አጋንንት ተብለው ይጠራሉ ፡፡
ከእብራይስጥ የተተረጎመው “ሰይጣን” የሚለው ቃል “ጠላት” ፣ “ስም አጥፊ” ማለት ነው። ወደ ምድር ከተጣለ በኋላ ፣ ሰይጣን አልተረጋጋም እናም ፍጽምናቸውን ያስቀናቸውን አዳምና ሔዋንን ለማጥፋት ወሰነ ፡፡ በተሳሳተ ቃላቱ በመታዘዝ የመጀመሪያዎቹ ሰዎች ወድቀው ከገነት ተባረዋል ፡፡
ክርስትና ሰይጣንን እና አጋንንትን በዓለም ህልውና ጅማሬ ላይ ብቻ ታሪካዊ ሚናቸውን እንደተጫወቱ አንዳንድ ገጸ-ባህሪያትን አይቆጥርም ፡፡ በኦርቶዶክስ ባህል መሠረት አጋንንትም ሆኑ ሰይጣን ሰዎችን ወደ ወንጀል በመገፋፋት እርስ በርሳቸው እንዲታለሉ እና እንዲጠሉ በማስገደድ ጥቁር ተግባራቸውን ማከናወናቸውን ቀጥለዋል ፡፡ እነዚህ የማይታዩ ጠላቶች ለእያንዳንዳችን በየጊዜው ቆሻሻ ሀሳቦችን በሹክሹክታ እያሾኩ ነው ፡፡ እነሱን ለመቀበል ወይም ላለመቀበል በራሱ ሰው ላይ የተመሠረተ ነው ፡፡
ጥሩ
በክርስትና ውስጥ የመልካም ኃይሎች በእግዚአብሔር የተመሰሉ ናቸው - ቅድስት ሥላሴ ፣ ከመላእክት ፣ ከሊቀ መላእክት ፣ ከኪሩቤል ፣ ከሱራፊም እና ከሌሎች የሰውነት አካል ያላቸው ኃይሎች ጋር ፡፡ ከሌሎች መላእክት በተለየ መልኩ እግዚአብሔር ንጹህ መንፈስ ነው ፣ ማለትም ፣ እሱ ምንም ዓይነት የቁሳዊ ደረጃ የለውም ፡፡
ክርስትያኖች ስለ መለኮት በርካታ ንብረቶች ያውቃሉ ፡፡ እግዚአብሔር ሦስት ነው ፡፡ እርሱ አንድ እና ሶስት ነው (አባት ፣ ወልድ እና መንፈስ ቅዱስ) ፡፡ እንደ ፀሐይ - አንድ አንፀባራቂ በሶስት “ሃይፖስታስ” - ቅርፅ ፣ ቀለም እና ሙቀት ፡፡
እግዚአብሄር ሁሉን ቻይ ነው ፡፡ ለእርሱ የሚሳነው ነገር የለም ፡፡ እግዚአብሔር በሁሉም ቦታ ይገኛል ፡፡ ሥጋዊነት የጎደለው ስለሆነ ፣ ከዚህ ዓለም ውጭ ነው ፣ ግን በመለኮታዊ ኃይሎቹ (እሱ በኦርቶዶክስ ውስጥ እነዚህ ኃይሎች የመንፈስ ቅዱስ ጸጋ ይባላሉ) ፡፡
ሌላው የእግዚአብሔር አስፈላጊ ባሕርይ ፍቅር ነው ፡፡ መጽሐፍ ቅዱስ “እግዚአብሔር ፍቅር ነው” ይላል ፡፡ በዓለም ላይ በጣም ፍቅር ወይም ፍቅር ሁሉ ያለው አንድ የተወሰነ ፍጡር አይደለም። እሱ እንደ የፍቅር ክስተት ምንጭ እና ይዘት እሱ ነው።
በክርስቲያን እምነት መሠረት በዓለም ውስጥ ያለው ክፋት ጊዜያዊ ብቻ ነው ፡፡ በክርስቶስ ዳግም ምጽአት ቅጽበት ሙሉ በሙሉ ይደመሰሳል ፡፡ ሰይጣን እና አጋንንቱ ድል ይደረጋሉ እናም ሰዎችን በጭራሽ ሊጎዱ አይችሉም ፡፡
